Do produkcji wykorzystuje się włókno celulozowe pozyskiwane z makulatury gazetowej, które w procesie produkcji jest impregnowane związkami boru. Właściwości termoizolacyjne są zdecydowanie lepsze niż w przypadku tradycyjnych materiałów używanych do ociepleń. Wynika to przede wszystkim z różnicy strukturalnej budowy włókna z celulozy.
Porowata budowa i gąbczasta struktura to podstawa skuteczności tego materiału. Dzięki swej budowie ma on zdolność do wiązania wilgoci i przekazywania jej w miejsca gdzie stężenie jej jest mniejsze. Przy zapewnionej wentylacji proces ten trwa bardzo krótko dzięki olbrzymiej powierzchni parowania. W warstwie termoizolacyjnej z celulozy para wodna, podobnie jak inne gazy, przemieszcza się sprawiając, że mikroklimat wewnątrz budynku zmienia się powoli w zależności od warunków zewnętrznych. Nie występuje przy tym zjawisko zwane ,,punktem rosy”, a mieszkańcom nie grozi nadmierna wilgoć w pomieszczeniu, ani zbytnie wysuszenie powietrza. W warstwie izolacyjnej znajduje się 70-80 % zamkniętego powietrza - znajduje się ono tak wewnątrz włókien jak i w przestrzeniach międzywłóknowych. Mikroklimat pomieszczeń izolowanych ekologiczną wełną celulozową jest zdecydowanie bardziej sprzyjający niż w pomieszczeniach izolowanych innymi materiałami otulonymi folią paroszczelną, gdzie warunki są zbliżone do wnętrza termosu.
Potwierdzeniem różnic w efektywności i skuteczności termoizolacji z włókna celulozy są doświadczenia wykonane w Kolorado – USA na dwóch identycznych domach różniących się tylko rodzajem użytego do termoizolacji materiału. Dom ocieplony ekologiczną wełną celulozową potrzebował w skali roku 27% mniej energii na utrzymanie temperatury wnętrza 20°C niż dom ocieplony wełną szklaną. Należy pamiętać również, że naturalne warunki wilgotnościowe w naszej strefie klimatycznej wynoszą ok. 11 do 17 %, włókno celulozy jako jedyne zachowuje swoje parametry termoizolacyjne aż do wartości 23 % zawilgocenia.